Tek kelimeyle donuyorum ve bu soğuk havayı kendimce protesto etmek için de, mümkün olduğu kadar dışarı çıkmamaya çalışıyorum. İlla çıkmam gerektiği zaman da lahana gibi kat kat giyiniyorum. O da kapalı ve sıcak yerlerde sıkıntı veriyor, hadi bakalım teker teker çıkar, dışarı çıkarken yine giy derkeeeeen, tamam kıştan aldım ben hevesimi. Bahar gelsin artık hadi yeter ama:)

Geceleri kaloriferler haldır haldır yanarken, normal bir yorganla başlayan uyku merasimim, sabaha doğru kaloriferin kapanmasıyla, oda iyice soğumaya başlayınca, uykum kaçmasın diye gözümü bile açmadan, el yordamıyla komidinin üzerinden çekip çekip, üstüme attığım battaniyelerle savaşa dönüşüyor. Düşünün ki kaloriferli evde, üstümde kat kat yorgan, battaniyeler ve ayaklarda ayıptır söylemesi 2 kat kalın çoraplar varken (evet çok seksi farkındayım) ben hala üşüyorken, bir de mecburen dışarda yaşamak zorunda kalanlar ne yapsın? İşte bu yüzden kışı hiç mi hiç sevmiyorum. İnsanlar için belediyelerin çeşitli hizmetleri var, kapalı salonlarda onları misafir ediyorlar Allahtan… Peki ya sokak hayvanları? Kar kaplamışken her yeri, dışarısı buz gibiyken, onlar nereden yiyecek ve su bulacak da, nerelerde kendini soğuktan muhafaza edecekler?
usengec-sef-kedi

Bizim mahallemizde her birine özene bezene isimler verdiğimiz çok tatlı kedi ve köpeciklerimiz var. Mesela şu yukarıda yanımda uzanan tombiğin ismini “Rujlu” koyduk. “Allah Allah neden acaba?” demeyin de dudaklarına bi bakın edepsizin… Öyle tatlı ki, yanına gidip Rujluuu dediğimde eğer elimde poşet varsa, koşa koşa gelir ve yüzüme bakarak, en ama ennnn ince tonda sesiyle “Mih” der. Ben de “yahu hiç yakıştı mı şimdi bu kocaman cüsseye böyle incecik bir “mih” diye sorarım:) O da hapur hupur yemeğini yer ve başlar patilerini temizlemeye. Her zaman gıcır gıcırdır bu kedicik. Belirli bir mıntıkanın dışına asla çıkmaz, eğer uzun süre mama gelmemişse, işte o zaman belki 2 metre daha ayrılır her zamanki yerinden. Onda da etrafından geçenlerden, bisikletle kaldırımda gidenlerden filan aynı Garfield gibi korkar. Öyle tatlı ki anlatamam.

Bunun gibi Üşütük, Benli, Crazy Eyes, Bitli gibi benim yaratıcılığım sayesinde pek çok isme sahip kedi ve köpeciğimizi bu karda kışta kurda kuşa yem etmek açıkcası hiç içime sinmedi. Yemedim içmedim ne yapsam diye düşündüm taşındım. Apartman görevlimizden bana ilk olarak kedi evi yapmak üzere, orta boy bir kutu bulmasını rica ettim. O da sağolsun bu her yeri delikli Yumurta kutusunu almış gelmiş. Neyse ben kafama koydum bir kere… Hepsini itinayla kapatırım ne olucak? Amacım eldeki basit bir kaç malzeme ile kolayca bir kedi/köpek evi yapılabileceğini ispatlayıp, yol göstermekti. Bu amaçla elime gereken malzemeleri de aldım ve işe koyuldum.

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

İlk olarak ebadı gereği Kedi Evi yapmak üzere niyetlendiğim kutunun geniş tarafına, kedilerin rahatça girebilmesi için bir kapı açtım.

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

Sonra kutunun altını ve yanlarını evdeki poşetlerle ve gazetelerle kapladım. Straforla da kaplamak istedim ama bulamadı bizim görevli. Ben de bu işi o gün bitirmeyi kafama koyduğum için bu seferlik böyle olsun, buna da şükür dedim ve devam ettim.

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

İçine önce bir kaç kat büyük karton poşetleri açarak kullandım.  Eminim ki Best Friend’im Philip Chiang, P.F. Chang’s’in poşetini çöpe atmak yerine böyle hayırlı bir iş için kullandığımı görse, eminim çok sevinir, gözleri yaşarırdı:)

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

Ayrıca alttan yerin soğuğunu iletmemesi için evde kullanmadığım kumaş parçaları ve eski yastıklardan yerleştirdim ve üstünü güzelce kapatıp, sağlam şekilde bantladım.

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

Böyle “karton-karton” görünürse, kağıt toplayıcıları hemen alır götürürler diye çekindiğim için ve apartmandakilere saygımdan dolayı, göze de güzel görünmesi açısından, üstüne apartmanımızın dış cephe renklerine benzer, bordo renkli bir başka kağıt poşeti açarak koli bandıyla heryerini kapladım.

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

Kapı için açtığım kısmı da perde gibi kestim ki, içine rahatça girip çıkabilsinler ama rüzgar ve soğuktan da en az derecede etkilenmiş olsunlar diye:)

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir
En üstüne de bunun ne olduğuna anlam veremeyecek kişileri de düşünerek, aslında pek muhterem bir “Kedi Evi” olduğunun iyice anlaşılması için, oturup elcağızımla basit bir Kedi resmi çizip yanına da açık açık yazdım:)

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

Bu kağıdın da yağmurdan filan ıslanırsa, yırtılmaması için, bir poşet dosyaya koyup, onu da üstüne yapıştırdım mı, işte hazırdı bile. Hem de ekstradan hiç bir masraf yapmadan, tamamen eldeki malzemelerle… Oleeyyy!:)

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir
“İşte bitti bile” diye kucaklayıp, heves içinde güle oynaya garajın olduğu arka bahçeye indim. Apartmana yakın, üstten yağmur almayacak bir yer bulmuştum kiiiii, ilk kez gördüğüm “cadı gibi” bir teyze pencerede bitti ve hemen başladı dır dır dır konuşmaya. “Alıştırmayın bunları buraya!”

Ülen dışarısı olmuş eksi bilmem kaç derece, şuncağızın içine 2-3 tane kedicik sığınsa da soğuktan donmasa, karda ıslanmasa, sana ne zararı var, ah be merhametsiz kadın? İnsanlıktan ve empati duygusundan nasibini bu yaşa kadar almamış insanlara, bunu öğretecek güçte maalesef değilim. Hiç tartışmadım, çünkü ısrar edip, “hayır efendim, siz kim oluyorsunuz, burası ortak alan ve bu burada duracak” diye tavır koysam (ki seviyemi bozmak istemem), zaten arkamdan anında yok edecek belli.

“Ne çare bulsam?” diye düşünürken, Facebook ve Instagram hesabımdan da beni takip ediyorsanız görmüşsünüzdür, size de bu yaşadığım hayal kırıklığını anlattım ve tavsiyelerinizi sordum. En sonunda ne mi yaptım?

kolay-kedi-evi-nasil-yapilir

Daha “insan” insanların yaşadığı, annemlerin evinin orada, bir iş hanının korunaklı bir yerine yerleştirdik Kedi Evimizi. Büyüklü küçüklü, renk renk kediciklerin geceleri ve soğuklarda başlarını sokacak, kendilerine ait bir yerleri oldu en azından:)
kedi-evi-usengec-sef

Gördüğünüz gibi de bunun için ne harika bir mimar olmama, ne süper bir marangoz olmama, ne muhteşem illüstrasyonlar çizen bir grafik tasarımcı olmama, ne de gidip ekstra masraflar etmeme gerek olmadı. Sadece karşılıksız bir iyilik yapmayı istemek yeterli:)

Önceki İçerikVanilyalı Meyvalı Cupcake Tarifi
Sonraki İçerikŞu Faydalarına Bakın! Bu Ceviz de İyice Çetin Ceviz Çıktı:)

4 YORUM

SİZ DE DÜŞÜNCENİZİ PAYLAŞIN

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz